تشخیص ملکولی فراوانی جدایه‌های استافیلوکوکوس اورئوس حاوی ژن‌های ‌انتروتوکسین ‌A‌ و ‌B‌ جدا شده از عفونت‌های پوستی در بیمارستان رازی تهران ‌

سابقه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس، پاتوژن رایج بیمارستانی و اکتسابی از جامعه است. این باکتری عوامل حدت مختلف داشته و با ترشح سموم مختلف از جمله انتروتوکسین­های سوپر آنتی ژنی شرایط تهاجم به میزبان را فراهم می­کند. در این میان انتروتوکسین  A و B  (SEA وSEB) بیشترین نقش را در بیماری زایی دارند. هدف از این مطالعه، تعیین فراوانی ژن­های انتروتوکسین A و B در جدایه­های استافیلوکوکوس اورئوس از عفونت­های پوستی در بیمارستان رازی تهران بود. روش بررسی: در مجموع 65 جدایه استافیلوکوکوس اورئوس از نمونه­های پوستی با روش­های فنوتیپی و ملکولی با استفاده از پرایمر اختصاصی تا حد گونه شناسایی شدند. سپس حضور ژن sea و seb با تکنیک( PCR(Polymerase Chain Reaction با استفاده از پرایمرهای اختصاصی تشخیص داده شد. یافته­ها: نتایج PCR نشان داد که 20/86% از جدایه­های استافیلوکوکوس اورئوس حامل ژن sea بودند و فراوانی ژن seb در جدایه­های مورد آزمایش 40/ 15% بود. نتیجه­گیری: با توجه به اهمیت انتروتوکسین­های استافیلوکوکوس اورئوس و نقش آن­ها در توسعه و تشدید بیماری­های استافیلوکوکی، حضور و بیان ژن­های مربوطه درجدایه­های بالینی باید در مدیریت بیماری در نظر گرفته شوند. واژگان کلیدی: استافیلوکوکوس اورئوس، انتروتوکسین A و B، عفونت­های پوستی.